Regulacja zaburzeń odżywiania

W dzisiejszym świecie rośnie liczba osób cierpiących z powodu zaburzeń odżywiania. Bulimia, anoreksja, nadwaga, otyłość, otyłość olbrzymia to coraz częściej spotykane problemy także wśród polskiego społeczeństwa. Do niedawna zaburzenia te były traktowane marginalnie i niejednokrotnie pacjenci samotnie musieli borykać się ze swoim problemem. Dziś podejmowane są różne próby pracy z osobami dotkniętymi zaburzeniem odżywiania, jedną z nich, dającą bardzo dobre rezultaty jest hipnoterapia.

Wszystkie zaburzenia odżywiania, w tym anoreksję i bulimię, łączy element wykorzystywania przez osobę chorą, jedzenia jako sposobu na odreagowanie stresu. Zaburzenia te pojawiają się najczęściej w okresie dorastania i trwają do wczesnej dorosłości. Choć częściej spotykane są u kobiet, dotykają również mężczyzn. Wśród zaburzeń związanych z odżywianiem najczęściej mamy do czynienia z anoreksją lub bulimią.

Anoreksja nazywana jest również jadłowstrętem psychicznym. Osoby cierpiące na tę chorobę postrzegają siebie jako zbyt grube i dążą do utraty wagi. Próbują to osiągnąć poprzez skrajne ograniczenie ilości przyjmowanych pokarmów, ich wartości kalorycznej, wycieńczające i wielogodzinne ćwiczenia fizyczne, a także używanie środków przeczyszczających. Możemy mówić o osobach powstrzymujących się i/lub przeczyszczających. Jednak i jednym i drugim towarzyszy silny lęk przed przytyciem. Mimo widocznej dla otoczenia, niedowagi tych osób i nieprawdziwym postrzeganiu własnego ciała, jego kształtu i wyglądu to niska waga, według chorych osób stanowi o poczuciu wartości i pozytywnej samoocenie.

Bulimia nazywana jest także żarłocznością psychiczną. Jest ona również częstsza u kobiet. U osób cierpiących na tę chorobę występują epizody niekontrolowanego spożywania bardzo dużych ilości pokarmu, którym towarzyszy poczucie nieumiejętności zapanowania nad tym co będzie się jadło i w jakiej ilości. Po nich pojawia się poczucie winy i zachowania, które mają zapobiec przybraniu na wadze – wymioty, lewatywa, stosowanie środków przeczyszczających i moczopędnych, głodówki, intensywne ćwiczenia fizyczne. Epizody obżarstwa i następujące po nich zachowania kompensacyjne pojawiają się u tych osób co najmniej dwa razy w tygodniu. Z czasem przekształcają się w nawyk i mogą zajmować nawet kilka godzin dziennie. U chorych, tak jak i w przypadku chorych na anoreksję, waga i kształt ciała pozostają w ścisłym związku z samooceną. Jednak w tym przypadku zwykle nie odnotowuje się niepokojącej niedowagi, a waga często pozostaje w przedziale normy.

Nie można zmusić osoby chorej do leczenia zaburzeń odżywiania. Natomiast ważnym zadaniem psychologów, lekarzy, rodziny i znajomych tych osób jest motywowanie do podjęcia leczenia celem rozstania się z patologicznymi metodami regulowania emocji, nauczenia się odpowiednich sposobów odżywiania, wytworzenia prawidłowego obrazu własnej osoby (w tym ciała).

I w fazie leczenia bardzo pomocna, dająca bardzo dobre rezultaty jest hipnoterapia. Daje możliwość zmiany obrazu siebie jaki nosi się w swoim wnętrzu, odcięcia, przekształcenia starych schematów na nowe niosące ze sobą akceptację siebie i swoich emocji. Tworzenie wewnętrznych obrazów jest formą ekspresji uczuć i emocji trudnych do wyrażenia słowami lub też nierozumianych. Osoby z zaburzeniami odżywiania w czasie hipnozy wyzwalają odczucia z których istnienia do tej pory nie zdawały sobie sprawy.

Poprzez możliwość wyrażanie swoich emocji ludzie ci uczą się rozumieć swoje uczucia oraz zyskują nowe umiejętności radzenia sobie z napięciami, które tym uczuciom towarzyszą.
Leczenie przy pomocy hipnozy coraz częściej staje się alternatywną metodą rozwiązywania problemów zarówno tych zdrowotnych jak i psychicznych. Gdy interwencje lekarza okazują się nieskuteczne, a pastylki pozostawiają szereg skutków ubocznych, można wykorzystać nieodkrytą moc umysłu i za pomocą hipnozy dotrzeć do wewnętrznych przyczyn zaburzeń. Hipnoza musiała długo czekać na uznanie, ale obecnie jest traktowana jako skuteczna metoda pracy terapeutycznej.